اولین چیزی که با شنیدن کلمه‌ی عطر به ذهن هر انسانی خطور می‌کند، بوی خوش و احساس خوشایند است. جالب است بدانید که عطرها علاوه بر خاصیت خوشبو کردن کاربردهای دیگری هم از جمله درمان برخی بیماری‌ها دارند.
عطردرمانی یک روش علمی و قدیمی است که در درمان بسیاری از بیماری‌ها مؤثر بوده و کاربردهای فراونی دارد. هر عطری با توجه به مواد اولیه‌اش برای درمان بیماری خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای درمان از طریق عطردرمانی باید حتماً از عطر طبیعی استفاده شود.
و اما در این مقاله می‌خواهیم شما را با انواع روش‌ها و خواص عطردرمانی آشنا کنیم.
ریشه‌ی عطر درمانی از کجاست؟
ریشه‌ی عطردرمانی از مصریان باستان نشأت گرفته است. در قدیم مردم مصر برای مومیایی کردن اجساد خود از روغن سدر استفاده می‌کردند. همینطور از روغن‌های خوشبوی دیگری برای ماساژ و درمان برخی بیماری‌ها بهره می‌برده‌اند.
همچنین در زمان شیوع طاعون روغن‌ها و گیاهان خوشبو را آتش می‌زدند چون معتقد بودند که بوی خوش طاعون را از بین می‌برد. در سال 1920 مطالعات عمیقی در مورد عطردرمانی توسط پزوهشگران آن زمان صورت گرفت. آنها به این نتیجه و باور رسیدند که مواد معطر و خوشبو نوعی فرکانس از خودشان تولید می‌کنند.
حتی به این مسئله هم پی بردند افرادی که حس بویایی خود را از دست می‌دهند دچار بیماری‌های روحی روانی از جمله افسردگی و اضطراب می‌شوند.
عطردرمانی چگونه عمل می‌کند؟
عطردرمانی از دو روش مستقیم و غیر مستقیم صورت می‌گیرد.
روش مستقیم:
در این روش که از طریق ماساژ پوست صورت می‌گیرد و باعث تحریک شدن دستگاه عصبی و در نتیجه فعال شدن غدد درون‌ریز می‌شود، پیک‌های عصبی-شیمایی مانند آدرنالین و ایندورفین که نقش بسزایی در تعادل سازی بدن ما دارند ساخته می‌شوند و با حفظ تعادل بدن آرامش و سلامتی به ما برمی‌گردد.
روش غیر مستقیم:
این روش که از طریق استنشاق بو صورت می‌گیرد، حافظه‌ی بویایی فرد فعال می‌گردد. هر بو با همان حسی که فرد نسبت به آن بو دارد در حافظه‌ی شخص ذخیره می‌شود. برای همین ممکن بعضی از بوها حس خوب و بعضی‌ها حس بد را در فرد ایجاد کنند.
با فعال شدن این بخش دستگاه لیمبیک فعال شده و می‌توان با کمک گرفتن از حس خوب برای درمان بیماری‌ها اقدام کرد. در حالت کلی این روش به دو صورت فیزیکی و روانشناسی به درمان افراد کمک می‌کند.